Distress, demoralization and psychopathology: Diagnostic boundaries
دیسترس، تضعیف روحیه و سایکوپاتولوژی : مرزهای تشخیصی
چکیده
تاریخچه و اهداف: اهداف این نوشته عبارتند از : الف) بررسی درک از تضعیف روحیه و ارزیابی آن؛ ب) توضیح پیشرفت بالینی آن ؛ ج) توضیح تفاوت های بین تضعیف روحیه و شکل های دیگر دیسترس روانی؛ د) در نظر گرفتن یک مجموعه از معیارها برای تحقیق آتی درباره تضعیف روحیه.
روش ها: یک تحقیق MEDLINE با استفاده از لغات کلیدی دیسترس، بی کفایتی عینی، افسردگی، تضعیف روحیه، درماندگی، ناامیدی و سایکوپاتولوژی انجام شدند. آن با تحقیق دستی مقالات مکمل شد.
نتایج: تضعیف روحیه را می توان از دسترس گذرا یا موقت، دیسترس غیراختصاصی، افسردگی یا اضطراب زیرآستانه و اختلالات روانی خاص تمایز داد. تضعیف روحیه می تواند یک عامل خطر برای تظاهر سایکوپاتولوژی، فاز پرودرومال اختلال روانی یا یک آغازگر برای تشدید یا عود علائم دیسترس روانی باشد. دومین های استرس و تضعیف روحیه توضیح داده شده اند و معیارهای تشخیصی تحقیق برای تضعیف روحیه ارائه شده اند.
نتیجه گیری: مقیاس های بحث شده در این مقاله، چارچوب زمانی متفاوتی دارند و هنوز برای جمعیت یکسان در همان زمان بکار برده نشده اند. نقش تضعیف روحیه به عنوان یک عامل خطر برای اختلالات روانی را باید درک کرد. دومن ها و معیارهای تشخیصی برای تعضیف روحیه که در این مقاله ارائه شده اند باید توسط مطالعات اپیدمیولوژیکی و تجربی تایید شوند. تحقیق بیشتر باید برای مشخص کردن نقش آن در پاتوژنز اختلالات روانی و بیماریهای فیزیکی و شناسایی اقدامات مناسب برای توقف یا پیشگیری از آن ادامه یابد.
ترجمه : طیبه زمانیان ( انترن )
برای مشاهده مقاله به طور کامل روی این لینک کلیک کنید