Functional remission and employment among patients with
schizophrenia in Malaysia
کاهش عملکرد و استخدام در بین بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در مالزی
چکیده
هدف: هدف از این تحقیق تعیین میزان کاهش عملکرد و استخدام و همچنین عوامل همراه با کاهش عملکرد در بین بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی است که خدمات روانی جامع را در محل شهری در مالزی دریافت می کنند.
روش ها: از 250 بیمار که بطور راندم انتخاب شدند، 155 نفر شرایط تحقیق را انجام دادند و برای کاهش عملکرد خود با استفاده از مقیاس عملکرد فردی و اجتماعی ارزیابی شدند. روابط بین کاهش عملکرد و عوامل اجتماعی - دموگرافیکی، عوامل بالینی ، حمایت اجتماعی ، کاهش علائم و میزان بستری شدن بررسی شدند.
نتایج: نتایج نشان داد که 74% از پاسخ گویان کاهش عملکرد داشتند و فقط 20% اخیراً کار می کردند. کاهش عملکرد ارتباط مهمی با حمایت اجتماعی خوب (84.4% در برابر 36.4% P<0.001 ، OR=9.487% ، CI=4.008-22.457) ، مدت بیماری کوتاهترِ کمتر از ده سال (81.2% در برابر 66.4% P<0.001 ، OR =2.167% ، CI=4.008-22.457) ، پیروی خوب از داروها (79.1% در برابر 50.0% P<0.002 ، OR=3.778% ، CI=1.570-9.090) ، پذیرش بیمارستانی پایین تر از 3 در هر سال(80.5% در برابر 44.4% P<0.001 ، OR=5.150% ، CI=2.145-12.365) و کاهش علامت (87.3% در برابر 37.4% P<0.001 ، OR=95% ، CI=0.029-0.168) داشت. یک آنالیز واگشت متعدد فقط حمایت اجتماعی، میزان بستری شدن پایین تر در بیمارستان و کاهش علائم را به عنوان شاخص های مهم کاهش عملکرد نشان داد.
نتیجه گیری: اکثر بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی در این تحقیق به کاهش عملکرد رسیدند، و فقط درصد کمی از آنها استخدام شدند. کاهش عملکرد تحت تاثیر شدت بیماری و سطوح حمایت اجتماعی در این بیماران قرار داشت.
ترجمه :محمدرضا علی پور (انترن)
برای مشاهده مقاله به طور کامل روی این لینک کلیک کنید